Dziecięce koszmary

Cześć :)

   Święta święta i po świętach. Mimo,że jest to czas spotkań  z rodziną przy stole to po godzinach objadania się warto zaparzyć gorzki czaj i poczytać. Tak właśnie ja kończyłam każdy świąteczny dzień.

      Z pomocą jak zwykle przyszła mi pewna sieć spożywcza i jej promocje na książki. Kupiłam dwie i jedna już za mną. Niesamowita historia, która trzyma w napięciu do samego końca. Mimo, że jest to kryminał to jednak jak się dobrze wczytać to jest to też niezwykła książka psychologiczna. 

    Opowiada historie z początku nic nie mające ze sobą wspólnego poza zbrodniami oraz problemami psychicznymi dziecka. Rodziny na pozór nic nie łączy, nie mają możliwości bezpośrednio się spotkać, nie znają się i nie utrzymują ze sobą kontaktów. Więc co tak naprawdę ich łączy. Ta zagadka rozwiązuje się tuż przed zakończeniem.

   Trzymająca w napięciu opowieść o morderstwach oraz o dzieciakach z wielorakimi zaburzeniami psychicznymi.  Czy morderstwa to dzieła tych dzieci ? Czy kilkulatek jest skłonny zabić całą rodzinę a na końcu siebie? Mimo, że jest to fikcja literacka musimy pamiętać, że są takie dzieciaki i takie rodziny które zmagają się z problemem zaburzeń psychicznych które przejawiają się agresją. Są oddziały szpitalne i ludzie którzy mają misję uratowania choćby jednego dziecka. 

   Książka ta zwraca uwagę na problem jakim są zaburzenia u dzieci.Nie każdy wrzeszczący młody człowiek jest niewychowany, nie każdy rzucający kamieniami jest chuliganem, nie każdy podrapany, posiniaczony rodzic to ofiara współmałżonka. Zanim kogoś ocenimy pamiętajmy, że każda ocena prowadzona jest przez pryzmat naszych doświadczeń, a nie zapoznania się z historią danej osoby. Dlatego bądźmy ostrożni i uważni w naszych sądach. Czytajmy książki bo nawet z fikcji literackiej możemy dowiedzieć się sporo o świecie. Książki nas uwrażliwiają i nawet gdy jest to krwawa historia jak ta, powyżej to warto po nią sięgnąć by przypomnieć sobie, że świat ma wiele odcieni. Dlatego gorąco polecam.

Pozdrawiam

Blondynka :)))